Wie stiekem gehoopt had op stormweer, stortbuien of ander ontij als excuus voor een namiddagje eventueel belabberd golfspel, kwam bedrogen uit: zo goed als droog, nu en dan hooguit een zuchtje en een goed bespeelbaar terrein (alleen hole 6 werd gevoelig ingekort) met - zeker voor deze tijd van het jaar - greens die blaakten van gezondheid. Tuurlijk viel er hier en daar wat slijk te bespeuren en kon je daardoor ook genieten van een gratis modderbad wanneer je probeerde een op hol geslagen elektrische trolley van de ondergang te redden, maar dan was er altijd nog wel Bart in de buurt om je op te monteren met het nationaal volkslied van Westgolf, dat bestaat uit een vlotte aaneenschakeling van gevarieerde krachttermen.
En, om deze non-qualifying nóg wat uitdagender te maken, had Bart op H6 gezorgd voor een blind date met een verleidelijke Château de la Commanderie (onzichtbaar vanaf de provisoire tee box), waardoor we een verscheurend dilemma voorgeschoteld kregen: gáán voor die hole (en voor de puntjes), of toch maar opteren voor die nearest to the bottle??
Kortom, het namiddagje Mens was ‘in een fluit’ voorbij en voor we het goed en wel beseften zaten we alweer veilig rond de toog geschaard en te genieten van den après, alwaar Bart ons verraste met slecht én met goed nieuws: het slechte nieuws was dat de uitslagen niet elektronisch konden ingevoerd worden en het goede nieuws is de verslaggever-van-één-dag door een acute aanval van amnesie vergeten, waardoor alvast een knoert van een echtelijke twist in een Westgolf-huishoudmidden werd vermeden.
En, pour la petite histoire, alweer brute pech voor Westgolf dat nóg maar eens op kosten wordt gejaagd: de overkapping van de driving range is nog maar pas hersteld, of daar hebben de Mens alweer de pannen van het dak gespeeld! De fotofinish moest er zelfs bijgehaald worden, maar uiteindelijk haalde Pieter Ampe (44) het met een half clubhoofd van Rudi Calcoen (43) die en passant ook nog eens de Commanderie mee griste, terwijl Dirk Cobbaert (41) het podium mocht vervolledigen. Maar ook in het achterveld werd een bitse strijd gevoerd voor de rode lantaarn en was het uiteindelijk Francky met-één-oog D. (21) die zijn zenuwen iétsje beter in bedwang wist te houden dan Bart V. (23) en dus de (twijfelachtige) eer genoot om dit gegeerde kleinood bij hem thuis op de schouw te mogen zetten.
En, bij de finale vaststelling dat steeds meer knappe dames de exclusieve Mens-evenings infiltreren, werd deze editie van de Wintermens afgesloten met het alom bekende Tournée Minérale Générale en mochten de voetjes onder tafel geschoven worden.
